فلسفه های لاجوردی

زندگی را باید به سبک نوشتن پیش برد، به سبک قصه ها، به سبک تمامی متن های ادبی.باید اصلا تمامی واژگان خوش و خرمی که صرف دوست داشتن ها در نامه ها می شود را در همین جریان معمولی زندگی بکار بست.عاشقانه های زندگی را  باید به سبک نامه های عاشقانه پیش برد.اصلا چه اشکالی دارد که تمامی سلام هایمان به نظم باشد و احوالپرسی هایمان به سرود؟ نگذاریم روسیاهی بعضی ادم ها  زنگار به دلهایمان بنشاند.بگذاریم زندگی به زلالی ترانه های بچگی مان جریان داشته باشد.هر روزمان را به روایت شعری بسراییم و سپید زندگی کنیم ، سپید نگاه کنیم و سپید همدیگر را دوست بداریم...