بداهه

هله ساقیا نکوتر

تو شناسی جز پیمبر؟

که مسیر سیرحق با

کروکی دهد چ زیبا:

هله ساقیا سبکتر

ز دهن ببند ان در

تو نگو به هر که گوید 

که سکوت بکار آید

هله ساقیا ماشالله

عرفا ب سیرالله 

به سکوت دم بریدند

و چه آیه ها ندیدند 

هله ساقیا تو بهتر

ندهی به قلب خود پر

ک رود به هرج و مرجو

بپرد اینور و اونور

چوببینی وقت روزی

دل خسته چون مریضی

هله قلب هرج و مرجی

نرسد به قرب و ارجی

هله ساقیا چو احمد(ص)

و بدانچه او ببیند

همه نغمه ها ک باید

به دو گوش او بیاید

رسدت به گوش، ساقی

و ببینی اتفاقی

هله باتوام تو ساقی

تو کجایی؟توی باغی؟


 پ.ن: بعد از مطرح شدن حدیث زیر توی کلاس  و  خوندن یکی از ابیات مولانا بداهه تراوید!

یه لبخندی  توی تیتر اومده بود نثار همه ی آنهایی که توی باغ نیستن! بعضی به غلط و به نگاه تند و تیز بدبختانه سوء تعبیر کردند مبنی بر طنز بودن این پست! جدیه آقا.

حضرت محمد(ص) فرمودند: لو لا تکثیر فی کلامکم، و تمریج فی قلوبکم لرأیتم ما أرى، و لسمعتم ما أسمع.

۱ نظر ۱
طراح قالب : عرفـــ ـــان قدرت گرفته از بلاگ بیان